Sakramentu Namaszczenia Chorych udzielamy w naszej parafii:
1. Na wezwanie chorego lub rodziny (jeżeli chory nie jest w stanie sam o ten sakrament poprosić) w każdym czasie, szczególnie gdy jest zagrożenie życia (501 287 429)
2. W kościele (z okazji Światowego Dnia Chorego, w czasie rekolekcji, czy misji świętych);
3. Chorych, z posługą sakramentalną, odwiedzamy w pierwszy piątek miesiąca. W nagłych przypadkach w każdym innym czasie.
4. Przy zgłoszeniu chorego należy określić jego stan zdrowia (zwłaszcza, czy jest w stanie przyjąć Komunię Świętą).
Przygotowanie domu – na czas udzielania sakramentów chorych: Spowiedzi, Komunii Świętej i Namaszczenia olejami świętymi, w mieszkaniu chorego należy przygotować:
1. stół (ławę) nakryty białym obrusem. Na stole należy umieścić następujące rzeczy:
a. krzyż;
b. jedną lub dwie zapalone świece;
c. naczynie z wodą świeconą i kropidło (jeśli woda nie jest święconą proszę poinformować o tym księdza – dokona poświęcenia wody)
d. szklankę letniej, przegotowanej wody jeśli chory ma problemy z przełykaniem;
e. watę na talerzyku;
f. dla kapłana krzesło do spowiedzi;
Zachowanie domowników – w czasie spowiedzi chorego opuszczamy pokój, w którym znajduje się chory i kapłan. Natomiast w czasie udzielania kolejnych sakramentów (namaszczenie, komunia) uczestniczymy pobożnie w tych obrzędach towarzysząc choremu swoją modlitwą.
Osoby, którym należy udzielać namaszczenia chorych (Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 1004-1007).
– Namaszczenia chorych można udzielić wiernemu, który po osiągnięciu używania rozumu, znajdzie się w niebezpieczeństwie śmierci , osobom chorym oraz w podeszłym wieku.
– Sakrament ten wolno powtórzyć, jeśli chory po wyzdrowieniu znowu ciężko zachoruje lub jeśli w czasie trwania tej samej choroby niebezpieczeństwo stanie się poważniejsze.
NIE WOLNO SAKRAMENTU NAMASZCZENIA CHORYCH NAZYWAĆ “OSTATNIM NAMASZCZENIEM“
– W wątpliwości, czy chory osiągnął używanie rozumu, czy poważnie choruje albo czy rzeczywiście już umarł, należy sakramentu tego udzielić
– Sakramentu należy udzielać chorym, którzy – będąc przytomni na umyśle – przynajmniej pośrednio o niego prosili.
– Nie wolno udzielać namaszczenia chorych tym, którzy uparcie trwają w jawnym grzechu ciężkim. Tak jak pozostałe sakramenty tak i sakrament namaszczenia przeznaczony jest wyłącznie dla żyjących.
Skutki sprawowania Sakramentu Namaszczenia chorych:
„Łaski sakramentu namaszczenia chorych: m.in. łaska umocnienia, pokoju, odwagi, by przezwyciężyć trudności związane ze stanem ciężkiej choroby lub niedołęstwem starości. Ta łaska jest darem Ducha Świętego, który odnawia ufność i wiarę w Boga oraz umacnia przeciw pokusom złego ducha, mianowicie przeciw pokusie zniechęcenia i trwogi przed śmiercią. Wsparcie Pana przez moc Jego Ducha ma prowadzić chorego do uzdrowienia duszy, a także do uzdrowienia ciała, jeśli taka jest wola Boża130”[Katechizm Kościoła Katolickiego 1520]
Namaszczenie chorych to sakrament ustanowiony przez Jezusa Chrystusa, wzmiankowany jako taki w Ewangelii według Świętego Marka (por. Mk 6, 13) i zalecany wiernym oraz ogłoszony przez Świętego Jakuba Apostoła: „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5, 14-15). Żywa Tradycja Kościoła, odzwierciedlona w tekstach Urzędu Nauczycielskiego Kościoła, uznała w tym obrzędzie, specjalnie przeznaczonym do pokrzepiania chorych i do oczyszczania ich z grzechu i jego następstw…